அருங்கலச்செப்பு ஒரு தமிழ் நீதி நூல் ஆகும். பன்னிரண்டாம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த இந்நூல் பெயர் தெரியாத சமண முனிவர் ஒருவரால் இயற்றப்பட்டது. இதில் 180 குறள் வெண்பாக்கள் உள்ளன. ‘ரத்ன கரண்ட சிராவகாசாரம்’ என்னும் வடமொழி நூலின் மொழிபெயர்ப்பு இது என்று கருதப்படுகிறது. இந்நூல் சமண இல்லறத்தார் பின்பற்ற வேண்டிய கடமைகளைக் கூறுகிறது. இந்த நூலின் காலம் 12ஆம் நூற்றாண்டு.



அணிமதிக் குடை அருகனைத் தொழ
அருவினைப் பயன் அகலுமே.




முற்ற உணர்ந்தானை ஏத்தி, மொழிகுவன்
குற்றம்ஒன்று இல்லா அறம். 1


நற்காட்சி நன்ஞானம் நல்லொழுக்கம் இம்மூன்றும்
தொக்க அறச்சொல் பொருள். 2


மெய்ப்பொருள் தேறுதல் நற்காட்சி என்றுரைப்பர்
எப்பொருளும் கண்டுணர்ந் தார். 3


தலைமகனும் நூலும் முனியும் இம்மூன்றும்
நிலைமைய தாகும் பொருள். 4


குற்றமொன்று இன்றிக் குறையின்று உணர்ந்துஅறம்
புற்ற உரைத்தான் இறை. 5


பசிவேர்ப்பு நீர்வேட்கை பற்றுஆர்வம் செற்றம்
கசிவினோடு இல்லான் இறை. 6


கடையில் அறிவு இன்பம் வீரியம் காட்சி
உடையான் உலகுக்கு இறை. 7


தெறித்த பறையின் இராகாதி இன்றி
உரைத்தான் இறைவன் அறம். 8


என்றும்உண் டாகி இறையால் வெளிப்பட்டு
நின்றது நூலென்பர் உணர். 9


மெய்ப்பொருள் காட்டி உயிர்கட்கு அரணாகி
துக்கம் கெடுப்பது நூல். 10


இந்தியத்தை வென்றான் தொடர்ப்பாட்டோடு ஆரம்பம்
முந்து துறந்தான் முனி. 11


தத்துவ ஞான நிகழ்ச்சியும் சிந்தையும்
உய்த்தல் இருடிகள் மாண்பு. 12


எட்டு வகைஉறுப்பிற் றாகி இயன்றது
சுட்டிய நற்காட்சி தான். 13


ஐயம் அவாவே உவர்ப்பு மயக்கின்மை
மெய்பெற இன்னவை நான்கு. 14


அறப்பழி நீக்கல், அழிந்தாரைத் தாங்கல்
அறத்துக்கு அளவளா மூன்று. 15


அறத்தை விளக்கலோடு எட்டாகும் என்ப
திறம்பட உள்ள உறுப்பு. 16


மெய்ந்நெறிக்கண் உள்ளம் துளக்கின்மை காட்சிக்கண்
ஐயம் இலாத உறுப்பு. 17


தடுமாற்ற இன்பக்கு இவறாமை ஆகும்
வடுமாற்று அவா இன்மை நற்கு. 18


பழிப்பில் அருங்கலம் பெய்த உடம்புஎன்று
இழிப்பு இன்மை மூன்ற்றம் உறுப்பு. 19


பாவ நெறியாரைச் சேர்ந்த மதிப்பின்மை
மோவம் இலாத உறுப்பு. 20


அறத்துக்கு அலர்களைதல் எவ்வகை யானும்
திறத்தின் உவகூ வனம். 21


அறத்தின் தளர்ந்தாரை ஆற்றின் நிறுத்தல்
சிறப்புடை ஆறாம் உறுப்பு. 22


ஏற்ற வகையின் அறத்துள்ளார்க் கண்டுவத்தல்
சாற்றிய வச்சளத்தின் மாண்பு. 23


அறத்தின் பெருமையை யார்க்கும் உரைத்தல்
அறத்தை விளக்குதல் நற்கு. 24


அஞ்சன சோரன் அனந்த மதிஉலகில்
வஞ்சமில் ஒத்தா யணன். 25


இரேவதை யாரும் சிநேந்திர பத்தரும்
தோவகையின் பாரிசரும் சொல். 26


வச்சிர மாமுனியும் வளர்பெரு விண்ணுவும்
நிச்சயம் எட்டும் உரை. 27


உறுப்பின் குறையின் பயனின்று காட்சி
மறுப்பாட்டின் மந்திரமே போன்று. 28


மூவகை மூடமும் எட்டு மயங்களும்
தோவகையில் காட்சியார்க்கு இல். 29


வரைப்பாய்தல் தீப்புகுதல் ஆறாடல் இன்ன
உரைப்பின் உலக மயக்கு. 30


வாழ்விப்பர் தேவர் எனமயங்கி வாழ்த்துதல்
பாழ்பட்ட தெய்வ மயக்கு. 31


மயக்கார்வம் செற்ற முடையாரை ஏத்தல்
துயக்குடைத் தெய்வ மயக்கு. 32


மாசுண்ட மார்க்கத்து நின்றாரைப் பூசித்தல்
பாசண்டி மூடம் எனல். 33


பிறப்புக் குலம்வலி செல்வம் வனப்புச்
சிறப்புத் தவமுணர்வோடு எட்டு. 34


இவற்றால் பெரியேம்யாம் என்றே எழுந்தே
இகழ்க்கில் இறக்கும் அறம். 35


அறம் உண்டேல் யாவரும் எள்ளப்படாஅர்
பிறகுணத்தால் என்ன பயன்? 36


பறையன் மகனெனினும் காட்சி உடையான்
இறைவன் என உணரல் பாற்று. 37


தேவனும் நாயாகும் தீக்காட்சி யால்நாயும்
தேவனாம் நற்காட்சி யால். 38


அவ்விநயம் ஆறும் அகன்றது நற்காட்சி
செவ்விதின் காப்பார் இடை. 39


நல்லறத்தின் தீர்ந்த வணக்கத்தை நல்லோர்கள்
சொல்வர் அவிநயம் என்று. 40


மிச்சை இலிங்கியர் நூல் தெய்வம் அவாவினோடு
அச்சம் உலோபிதத்தோடு ஆறு. 41


இவ்வாறு நோக்கி வணங்கார் அவிநயம்
எவ்வாறும் நீங்கல் அரிது. 42


காட்சி விசேடம் உணர்வும் ஒழுக்கமும்
மாட்சி அதனில் பெறும். 43


நற்காட்சி இல்லார் உணர்வும் ஒழுக்கமும்
ஒற்கா ஒசிந்து கெடும். 44


அச்சிலேல் பண்டியும் இல்லை சுவரிலேல்
சித்திரமும் இல்லதே போன்று. 45


காட்சியோடு ஒப்பதுயாம் காணோம் வையத்து
மாட்சி உடையது உயிருக்கு. 46


விரதம் இலர் எனினும் காட்சி உடையார்
நரகம் புகுதல் இலர். 47


கலங்கலில் காட்சி உடையார் உலகில்
விலங்காய்ப் பிறத்தல் இலர். 48


பெண்டிர் நபுஞ்சகர் ஆகார் பிழைப்பின்றிக்
கொண்ட நற்காட்சி யவர். 49


இழிகுலத்து என்றும் பிறவார் இறைவன்
பழியறு காட்சி யவர். 50


உறுப்பில் பிறர் பழிப்ப என்றும் பிறவார்
மறுப்பாடில் காட்சி யவர். 51


குறுவாழ்க்கை நோயோடு நல்குரவு கூடப்
பெறுவாழ்க்கை யுள்பிறத்தல் இல். 52


அரசர் இளவரசர் செட்டியரும் ஆவர்
புரைதீர்ந்த காட்சி யவர். 53


மூவகைக் கீழ்த்தேவர் ஆகார்; முகடுயர்வர்
தோவகையில் காட்சி யவர். 54


விச்சா தரரும் பலதேவரும் ஆவர்
பொச்சாப்பில் காட்சி யவர். 55


முச்சக் கரத்தோடு சித்தியும் எய்துவர்
நச்சறு காட்சி யவர். 56



பொருள்நின்ற பெற்றியைப் பொய்யின்று உணர்தல்
மருளறு நன்ஞான மாண்பு. 57


சரிதம் புராணம் அருத்தக் கியானம்
அரிதின் உரைப்பது நூல். 58


உலகின் கிடக்கையும் ஊழி நிலையும்
மலைவுஇன்று உரைப்பது நூல். 59


இல்லறம் ஏனைத் துறவறம் என்றிவற்றைப்
புல்ல உரைப்பது நூல். 60


கட்டொடு வீடும் உயிரும் பிறபொருளும்
முட்டின்றிச் சொல்லுவது நூல். 61



காட்சி யுடையார் வினைவரும் வாயிலின்
மீட்சியா நல்லொழுக்கு நன்று. 62


குறைந்ததூஉம் முற்ற நிறைந்ததூஉ மாம
அறைந்தார் ஒழுக்கம் இரண்டு. 63


நிறைந்தது இருடிகட்கு ஆகு மனையார்க்கு
ஒழிந்தது மூன்று வகைத்து. 64


அணுவதம் ஐந்தும் குணவதம் மூன்றும்
உணர்நான்கு சிக்கா வதம். 65


பெரிய கொலைபொய் களவொடு காமம்
பொருளை வரைதலோடு ஐந்து. 66


இயங்குயிர் கொல்லாமை ஏவாமை ஆகும்
பெருங்கொலையின் மீட்சி எனல். 67


அறுத்தல் அலைத்தல் அடைத்தலோடு ஆர்த்தல்
இறப்பப் பொறை இறப்போர் ஐந்து. 68


பாவம் பொருந்துவன சொல்லாமை ஏவாமை
ஆகும் இரண்டாம் வதம். 69


குறளை மறைவிரி இல்லடை வௌவல்
புறவுரை பொய்யோலை கேடு. 70


கொடாதது கொள்ளாமை ஏவாமை ஆகும்
கொடாதது கொள்ளா வதம். 71


குறைவு, நிறைகோடல், கொள்ளைக் கவர்தல்
மறைய விராதல் இறப்பு. 72


கள்ளரொடு கூடல் கள்ளர் கொணர்பொருளை
உள்ளினர் கோடலோடு ஐந்து. 73


விதித்த வழியின்றிக் காமம் நுகர்தல்
மதிப்பின்மை நான்காம் வதம். 74


அனங்க விளையாட்டு வேட்கை மிகுதி
மனங்கொள் விலாரிணைக் கேடு. 75


பிறர்மனை கோடல் பிறர்க்குச் செல்வாளை
திறவதில் கோடலோடு ஐந்து. 76


பொருள் வரைந்து ஆசைச் சுருக்கியே ஏவாமை
இருள்தீர்ந்தார்க்கு ஐந்தாம் வதம். 77


இயக்க்மோடு ஈட்டம் பெருக்கலும் லோபம்
வியப்புமிகைக் கோடலோடு ஐந்து. 78


ஐயைந்து இறப்பிகந்த ஐந்து வதங்களும்
செய்யும் சுவர்க்கச் சுகம். 79


சட்டித் தனதேவன் பாரீசன் நீலியும்
பெற்றார் சயனும் சிறப்பு. 80


தனசிரி சத்தியன் தாபதன் காப்பான்
நனைதாடி வெண்ணெய் உரை. 81


கள்ளொடு தேன்புலைசு உண்ணாமை ஐவதமும்
தெள்ளுங்கால் மூல குணம். 82


வரைப திசைபத்தும் வாழும் அளவும்
புரைவில் திசைவிரதம் எண். 83


ஆறும் மலையும் கடலும் அடவியும்
கூறுப எல்லை அதற்கு. 84


எல்லைப் புறத்தமைந்த பாவம் ஈண்டாமையின்
சொல்லுப மாவதம் என்று. 85


சிறிய கொலைபொய் களவொடு காமம்
பொருளைத் துறத்தலோடு ஐந்து. 86


கொலைமுதலா ஐந்தினையும் முற்றத் துறத்தல்
தலையாய மாவத மாம். 87


இடம் பெருக்கல் எல்லை மறத்தல் கீழ் மேலோடு
உடன் இறுத்தல் பக்கம் இறப்பு. 88


எல்லை அகத்தும் பயமில மீண்டொழுகல்
நல்அனத்த தண்ட வதம். 89


ஐந்தனத்த தண்ட விரதம் முறையுள்ளிச்
சிந்திக்கச் செய்வன் தெரிந்து. 90


ஆர்வமொடு செற்றத்தை ஆக்கும் நினைப்புகள்
தீவுறு தீச்சிந்தை யாம். 91


சேவாள் விலைகொளல் கூறுதல் கூட்டுதல்
பாபோப தேசம் எனல். 92


பயமின் மரம் குறைத்த லோடுஅகழ்தல் என்ப
பயமில் பமாதம் எனல். 93


தீக்கருவி நஞ்சு கயிறு நார்கள்
ஈத்தல் கொலைகொடுத்த லாம். 94


மோகத்தை ஈன்று தவமழிக்கும் சொல்கேட்டல்
பாபச் சுருதி எனல். 95


நகையே நினைப்பு மொழியின்மை கூறல்
மிகைநினைவு நோக்கார் செயல். 96


ஐந்தனத்த தண்ட விரதக்கு இறப்பிவை
முந்துணர்ந்து காக்க முறை. 97


போகோப போக பரிமாணம் என்றுரைப்பர்
வாயில் புலன்கள் வரைந்து. 98


துய்த்துக் கழிப்பன போகம் உபபோகம்
துய்ப்பாம் பெயர்த்தும் எனல். 99


மயக்கம் கொலை அஞ்சிக் கள்ளு மதுவும்
துயக்கில் துறக்கப் படும். 100


வேப்ப மலரிஞ்சி வெண்ணெய் அதம்பழம்
நீப்பர் இவைபோல் வன. 101


இயமங்கள் கால வரையறை இல்லை
நியமங்கள் அல்லா வதம். 102


உடுப்பன, பூண்பன, பூசாந்தும் ஊர்தி
படுப்ப, பசிய நீராட்டு. 103


கோலம் இலைகூட நித்த நியமங்கள்
கால வரையறுத்தல் நற்கு. 104


இன்று பகலிரா இத்திங்கள் இவ்வாண்டைக்கு
என்று நியமம் செயல். 105


வேட்கை வழி நினைப்பு துய்ப்பு மிகநடுக்கு
நோக்குஇன்மை ஐந்தாம் இறப்பு. 106



கட்டு விடுகாறும் எஞ்சாமை ஐம்பாவம்
விட்டொழுகல் சாமா யிகம். 107


கூறை மயிர்முடி முட்டி நிலையிருக்கை
கூறிய கட்டென்று உணர். 108


ஒரு சிறை இல்லம் பிறவழி யானும்
மருவுக சாமா யிகம். 109


சேதியம் வந்தனை பட்டினி ஆதியா
ஓதிய காலம் அதற்கு. 110


பெற்ற வகையினால் சாமாயிகம் உவப்பின்
முற்ற நிறையும் வதம். 111


தனியன் உடன்பிது வேற்றுமை சுற்றம்
இனைய நினைக்கப் படும். 112


இறந்ததன் தீமைக்கு இழித்தும் பழித்தும்
மறந்தொழியா மீட்டல் தலை. 113


தீயவை எல்லாம் இனிச்செய்யேன் என்று அடங்கித்
தூயவழி நிற்றலும் அற்று. 114


ஒன்றியும் ஒன்றாதும் தான்செய்த தீவினையை
நின்று நினைந்திரங்கல் பாற்று. 115


தனக்கும் பிறர்க்கும் உறுதிச் சொல்செய்கை
மனத்தினில் சிந்திக்கற் பாற்று. 116


பிறர்கண் வருத்தமும் சாக்காடும் கேடும்
மறந்தும் நினயாமை நன்று. 117


திருந்தார் பொருள் வரவும் தீயார் தொடர்பும்
பொருந்தாமை சிந்திக்கற் பாற்று. 118


கூடியவை எல்லாம் பிரிவனவாம் கூடின்மை
கேடின்மை சிந்திக்கற் பாற்று. 119


நல்லறச் சார்வு நவையுற நீக்கலும்
பல்வகையாற் பார்க்கப் படும். 120


உள்ளம் மொழி செய்கை தள்ளல் விருப்பின்மை
உள்ளார் மறத்தல் இறப்பு. 121


உவாட் டமியின்கண் நால்வகை ஊணும்
அவாவறுத்தல் போசத மெனல். 122


ஐம்பாவம் ஆரம்பம் நீராட்டுப் பூச்சாந்து
நம்பற்க பட்டினியின் ஞான்று. 123


அறவுரை கேட்டல் நினைத்தல் உரைத்தல்
திறவதிற் செய்யப் படும். 124


உண்டி மறுத்தல் உபவாசம் போசதம்
உண்டல் ஒருபோது எனல். 125


போச துபவாசம் என்றுரைப்பர் பட்டினிவிட்டு
ஆரம்பம் செய்யான் எனில். 126


நோக்கித் துடையாது கோடல் மலந்துறத்தல்
சேக்கைப் படுத்தல் இறப்பு. 127


கிரியை விருப்புக் கடைப்பிடி இன்மை
உரிதின் இறப்பிவை ஐந்து. 128


தேசம் வரைந்தொழுகல் கால வரையறையில்
தேசாவ காசிக மென். 129


மனைச் சேரி ஊர்புலம் ஆறடவி காதம்
இனைய இடம் வரைதல் எண். 130


ஆண்டொடு நாள்திங் களித்தனை என்றுய்த்தல்
காண்தகு கால மதற்கு. 131


எல்லைப் புறத்தமைந்த பாவமீண் டாமையின்
புல்லுக நாளும் புரிந்து. 132


கூறல் கொணருதல் ஏவல் உருக்காட்டல்
யாதொன்றும் விட்டெறிதல் கேடு. 133


உண்டி மருந்தோடு உறையுள் உபகரணம்
கொண்டுய்த்தல் நான்காம் வதம். 134


தானம் செயல்வையா வச்சம் அறம்நோக்கி
மானமில் மாதவர்க்கு நற்கு. 135


இடர்களைதல் உற்றது செய்தலும் ஆங்கே
படுமெனப் பண்புடை யார்க்கு. 136


உத்தமற்கு ஒன்பது புண்ணியத்தால் ஈவது
உத்தம தானம் எனல். 137


உத்தம தானம் தயாதானம் தம்மளவில்
வைத்தொழியான் செய்க உவந்து. 138


மனைவாழ்க்கை யால் வந்த பாவம் துடைத்தல்
மனைநீத்தார்க்கு ஈயும் கொடை. 139


தான விடயத்தில் தடுமாற்றம் போந்துணையும்
ஈனமில் இன்பக் கடல். 140


சிரிசேன் இடபமா சேனையே பன்றி
உரைகோடல் கொண்டை உரை. 141


பசியதன் மேல்வைத்தல் மூடல் மறைத்தல்
புரிவின்மை எஞ்சாமை கேடு. 142


தேவாதி தேவன் திருவடிக்குப் பூசனை
ஓவாது செய்க உவந்து. 143


தெய்வச் சிறப்பின் பெருமையைச் சாற்றுமேல்
மையுறு தேரை உரை. 144



இடையூறு ஒழிவில்நோய் மூப்பிவை வந்தால்
கடைதுறத்தல் சல்லே கனை. 145


இறுவாய்க்கண் நான்கும் பெறுவாம் என்று எண்ணி
மறுவாய நீக்கப் படும். 146


பற்றொடு செற்றமே சுற்றம் தொடர்ப்பாடு
முற்றும் துறக்கப் படும். 147


ஆலோ சனையின் அழிவகற்றி மாதவன்கண்
மீள்வின்றி ஏற்றுக் கொளல். 148


கசிவு கலக்கம் அகற்றி மனத்தை
ஒசியாமல் வைக்க உவந்து. 149


ஊணொடு பானம் முறைசுருக்கி ஓர்ந்துணர்ந்து
மானுடம்பு வைக்கப் படும். 150


மந்திரங்கள் ஐந்து மனத்துவரச் சென்றார்கள்
இந்திரற்கும் இந்திரரே எண். 151


சாவொடு வாழ்க்கையை அஞ்சித்தான் மெச்சுதல்
வாழ்வொடு நட்டார் நினைப்பு. 152


நிதானத்தோடு ஐந்திறப்பும் இன்றி முடித்தார்
பதானம் அறுத்தார் எனல். 153


அறத்துப் பயனைப் புராண வகையில்
திறத்துள்ளிக் கேட்கப் படும். 154


பிறப்பு பிணிமூப்புச் சாக்காடு நான்கும்
அறுத்தல் அறத்தின் பயன். 155


பரிவு நலிவினொடு அச்சமும் இல்லை
உருவின் பிறப்பில் லவர்க்கு. 156


கிட்டமும் காளிதமும் நீக்கிய பொன்போல
விட்டு விளங்கும் உயிர். 157


எல்லையில் இன்ப உணர்வு வலிகாட்சி
புல்லும் வினைவென் றவர்க்கு. 158


உலக மறியினும் ஒன்றும் மறியார்
நிலைய நிலைபெற் றவர். 159


மூவுலகத்து உச்சிச் சூளா மணிவிளக்குத்
தோவகையில் சித்தி யவர். 160


பதினோர் நிலைமையர் சாவகர் என்று
விதியின் உணரப் படும். 161


காட்சியில் திண்ணனாய் சீல விரதம் இலான்
மாட்சியுறு தரிசன் ஆம். 162


வதம்ஐந்தும் சீலமோர் ஏழும் தரித்தான்
விதியால் விரதி எனல். 163


எல்லியும் காலையும் ஏத்தி நியமங்கள்
வல்லியான் சாமாயிகன். 164


ஒருதிங்கள் நால்வகைப் பவ்வமே நோன்பு
புரிபவன் போசத னாம். 167


பழம்இலை காயும் பசியத் துறந்தான்
அழிவகன்ற அச்சித்த னாம். 168


இருளின்கண் நால்வகை ஊணும் துறந்தான்
இராத்திரி அபுக்தன் எனல். 167


உடம்பினை உள்ளவாறு ஓர்ந்துணர்ந்து காமம்
அடங்கியான் பம்மன் எனல். 168


கொலைவரு ஆரம்பம் செய்தலின் மீண்டான்
அலகிலநா ரம்பன் எனல். 169


இரு தொடர்ப் பாட்டின்கண் ஊக்கம் அறுத்தான்
உரியன் அபரிக்ர கன். 170


யாதும் உடன்பாடு வாழ்க்கைக்கண் இல்லவன்
மாசில் அனனு மதன். 171


மனைதுறந்து மாதவர் தாளடைந்து தோற்று
வினையறுப்பான் உத்திட்ட னாம். 172


முன்னைக் குணத்தொடு தத்தம் குணமுடைமை
பன்னிய தானம் எனல். 173


பாவம் பகையொடு சுற்றம் இவைசுருக்கி
மோவமோடு இன்றி உணர். 174



அருங்கலச் செப்பினை ஆற்றத் தெளிந்தார்
ஒருங்கு அடையும் மாண்புதிரு. 175


வந்தித்தாய்ந்து ஓதினும் சொல்லினும் கேட்பினம்
வெந்து வினையும் விடும். 176


தரப்பினில் மீளாக் கடுந்தவம் நீருற்ற
உப்பினில் மாய்ந்து கெடும். 177


காமம் வெகுளி மயக்கம் இவைமூன்றின்
நாமம் கெடக்கெடும் நோய். 178


முத்தி நெறிகாட்டும் முன்னறியா தார்க்கெல்லாம்
சித்தி அருங்கலச் செப்பு. 179


தீரா வினைதீர்க்கும் சித்திபதம் உண்டாக்கும்
பாராய் அருங்கலச் செப்பு. 180

---

---