கோகிலா சுலபாவுக்கு ஃபோன் செய்தாள். தன் விருந்துமுறை முடிந்து சுலபாவின் தரப்பிலிருந்து ஒரு விருந்து பாக்கியிருந்தது. அதை அப்படிக் கடன் பாக்கியை வசூலிப்பது போல் வலிந்து கேட்டுப் பெற முடியாது. கூடவும் கூடாது. ஆனால் சுலபாவுக்கு எப்படியாவது நினைவுபடுத்த வேண்டும்தான். அதற்கு ஆயிரம் வழிகள் இருந்தன. ‘டூயிங் நைஸெஸ்ட் திங்க்ஸ் இன் நாஸ்டியஸ்ட்வே’ என்பதையே மாற்றி ‘டூயிங் நாஸ்டியஸ்ட்திங்ஸ் இன் நைஸெஸ்ட்வே’ எனப் பழகியிருந்தாள் கோகிலா. மோசமான விஷயங்களை நாசூக்காக ஆரம்பித்து முடிப்பது கோகிலாவுக்குக் கைதேர்ந்த கலை.

     “என்ன சுலபா! உன்னைப் பார்த்து ஒரு யுகம் ஆனாப்ல இருக்குடீ... எப்படி இருக்கே? ஒரு பத்திரிகையிலே உன் பாரிஸ் படப்பிடிப்பு அநுபவம் பற்றிப் பார்த்தேன்... நல்லாச் சொல்லியிருந்தே' என்றாள் கோகிலா. புரிந்து கொண்டு பதில் சொன்னாள் சுலபா: "எனக்கு இந்த சண்டே ஈவினிங் நைட் எல்லாம் ஃப்ரீ கால்ஷீட் இல்லாமே ஃப்ரீயா வச்சுக்கிட்டிருக் கேன். சண்டே டின்னருக்கு இங்கே வந்துடேன்...”

     “என்னைத் தவிர வேற யாராவது வராங்களா? நாம ரெண்டு பேர் மட்டும்தானா?”

     “வேற நம்ம ஃபிரண்ட்ஸ் யாரையாவது கூப்பிடணும்னாச் சொல்லு கூப்பிடறேன். எனக்கு யாரும் வேண்டாம்னு படுது. நாம பலதும் மனசு விட்டுப் பேசுவோம். உன் இரகசியங்களை நீ மறைக்காமல் என்னிடம் சொல்லுவே. என் இரகசியங்களை நான் மறைக்காமல் உன்னிடம் சொல்லுவேன். பிடிச்சால் இஷ்டம் போலக் கூடி ரெண்டு ரவுண்டு பிஸ்கட் சாப்பிடுவோம். மத்தவங்களைக் கூப்பிட்டோம்னா இதெல்லாம் வம்பு ஆயிடும்.”

     “சரியாச் சொன்னேடீ சுலபா! என் அபிப்ராயமும் அது தான். நம்ம அந்தரங்கங்கள் நம்மோட இருக்கணும். மத்தவங்க மூலமா அநாவசியமா வெளியேறிடப்பிடாது.”

     “அப்ப நீ மட்டும் வா போறும். டிரைவர்கூட வேணாம்... வழக்கம் போல் நீயே ‘ஸெல்ஃப்’ எடுத்துக்கிட்டு வந்துடு கோகிலா! இல்லாட்டி நானே வண்டி அனுப்பட்டுமா?”

     “வேண்டியதில்லை சுலபா! புது மாருதி வந்தப்புறம் இவர் அதை என் டிஸ்போஸல்லியே விட்டுட்டார். சொந்தமா ஓட்டிக்கிட்டு வர்ரத்துக்கு ரொம்ப சுகமா இருக்கு.”

     “நான் கூட ஒரு மாருதி ஏ.சி.டீலக்ஸ் மாடலுக்கு ஏற் பாடு பண்ணச் சொல்லியிருக்கேன். பெட்ரோல் நெறையக் குடுக்குதுங்கிறாங்க...”

     “டேங்க் ஃபுல் பண்ணிட்டாப் பத்துப் பன்னண்டு நாள் கவலையில்லாமே இருந்துடலாம்.”

     “இப்ப விற்கிற பெட்ரோல் விலையில அது பெரிய காரியம்டி கோகிலா.”

     “அப்படி எங்களை மாதிரி மனுஷா கவலைப்படறது நியாயம்டி சுலபா! உனக்கென்ன வந்தது? ‘கடிலாக்’ ஓட்டிப் பெட்ரோல் செலவழிச்சாக் கூடக் கவலையில்லே! கோடி கோடியாச் சேர்த்து வச்சுட்டு என்னடி பண்ணப் போறே? அநுபவிக்காத பணம் எதுக்கு ஆகப் போகுது? செலவழிக்கப் படாத பணம்கிறது கன்னி கழியாத பெண் மாதிரி. அதுனாலே நமக்கும் பிரயோசனமில்லே பிறருக்கும் பிரயோசனமில்லே.”

     “என்னடி பிரமாதமான மூடில இருக்கியா? உதாரணம்லாம் எப்பிடி எப்பிடியோ வருதே?”

     “நான் சுமாரான மூடிலே எப்பவுமே இருக்கிறதில்லேடி சுலபா!”

     “அப்போ ஞாயிறன்னிக்கி டின்னரிலே பேச நெறைய விஷயம் இருக்குன்னு சொல்லு.”

     “ப்ளெண்டி! நேத்திக்குக் கூட இங்கிலீஷ்ல செக்ஸைப் பத்தி ஒரு பிரமாதமான நியூ புக் படிச்சேன். உங்கிட்ட நிறையச் சொல்லணும்...”

     “போறுமே! இதெல்லாம் ஃபோன்ல ஒண்ணும் வேண் டாம்...”

     “ஃபோனுக்கு விரகதாபம் அது இதுல்லாம் கிடையாது சுலபா.”

     “நீ ரொம்ப மோசம் டீ கோகிலா! வர வர உனக்கு வாய் துளுத்துப் போச்சு... சண்டே மறந்துடாதே...”

     “அதுவரை நிறையச் சேர்த்துவச்சுக்கிறேன் சுலபா.”

     “எதை டீ சேர்த்து வச்சுக்கப் போறே?”

     “உங்கிட்டப் பேசறத்துக்கான இரகசியங்களைத்தான் சொல்றேன்... அது சரி... இன்னொண்ணு கேட்க மறந்துட்டேனே...?”

     “என்னடி? கேளேன்...”

     “டின்னர் ‘வெட்’ தானே?”

     “உனக்குன்னலே அது ‘வெட்’ பார்ட்டியாத் தானே இருக்க முடியும்?”

     “இந்தப் பூனையும் இந்தப் பாலைக் குடிக்குமாங்கிறாப்ல நீ என்னமோ பெரிய டீ டோட்டலர் மாதிரிப் பேசறயேடி சுலபா?”

     “உங்கூடச் சேர்ந்தப்புறம் எப்படீடீ டீட்டோட்டலரா இருக்க முடியும் கோகிலா?”

     கேள்வி எகத்தாளமாய் வந்தது.

     “இது நான் உன்னைக் கேட்க வேண்டிய கேள்வியாக்கும். கொஞ்சம் இடம் கொடுக்கப் போக நீ முந்திக் கொண்டு என்னைக் கேட்கிறாய்!”

     இப்படி வளர்ந்து முடிந்தது அவர்கள் உரையாடல். சுலபாவுக்குக் கோகிலாவுடன் தனி டின்னர் என்றாலே படுகுஷி, கோகிலாவும் சரி அவள் புருஷனும் சரி படு சுதந்திரமான பேர் வழிகள். புருஷனை அவள் சுதந்திரமாக விட்டிருந்தாள். புருஷன் அவளைச் சுதந்திரமாக விட்டிருந்தான். தேவைக்கதிக மான சுதந்திரங்கள், பெர்மிஸிவ்னெஸ்கள் எல்லாம் உள்ள அமெரிக்காவிலோ, பிரான்ஸிலோ பிறந்திருக்க வேண்டிய தம்பதிகள். தவறிப் போய் இந்தியாவில் இருந்தார்கள். கோகிலாவும் சுலபாவும் சிநேகிதம் ஆனதே ஒரு வேடிக்கையான கதை.

     ஏதோ ஒரு மேல் மட்டத்துப் பணக்கார வீட்டுப் பார்ட்டி ஒன்றில் அறிமுகமானார்கள். கோகிலா நகைச்சுவையாகப் பேசினாள். நிறைய செக்ஸ் ஜோக்குகளாகச் சொன்னாள். பிளேபாய் ஜோக்ஸ் நிறைய வந்தது. பெண்களில் இத்தனை வெளிப்படையான கலகலப்பான ஆட்களைச் சினிமா உலகில் கூட அவள் சந்தித்ததில்லை. அப்புறம் கோகிலா தன் வீட்டுக்கு ஒரு நாள் இவளைச் சாப்பிடக் கூப்பிட்டாள். இவளு டைய பலவீனங்கள் அவளுக்குப் புரிந்தன. அவளுடைய பலவீனங்கள் இவளுக்குப் புரிந்தன. பரஸ்பரம் இருவரும் தவிர்க்க முடியாத சிநேகிதிகள் ஆகிவிட்டார்கள். அந்தரங்கங் களைப் பகிர்ந்து கொண்டார்கள். கோகிலா அழகி மட்டுமில்லை; துணிச்சல்காரி, படித்தவள் என்பதால் சுலபாவுக்கு அவளிடம் ஈடுபாடு ஏற்பட்டது, ‘சூப்பர்ஸ்டார் சுலபா தன் நெருங்கிய தோழி - தான் வாடீ போடீ என்று பேசுகிற அளவு உரிமையுள்ளவள் என்றறிந்ததும் பிறர் தன்னை மதிக்கிற மதிப்புக் கோகிலாவை அப்படியே கிறங்க அடித்திருந்தது. இவர்களைப் பிடிக்காத - இவர்கள் சிநேகிதம் பிடிக்காத சில பொறாமைக்காரர்கள் இவர்கள் இரண்டு பேரும் ‘லெஸ்பியன்ஸ்’ என்று கிளப்பிவிட்டு வம்பு பேசினார்கள். கோகிலாவே ஒருநாள் வேடிக்கையாக, இதைச் சுலபாவிடம் ஃபோனில் சொல்லிச் சிரித்தாள்.

     “நம்மைப் பத்தி மத்தவங்க கொழுப்பெடுத்துப் போய் என்ன பேசிக்கிறாங்க தெரியுமாடி சுலபா?”

     “தெரியாதே...? என்ன பேசிக்கிறாங்களாம்? தெரிஞ்சாச் சொல்லேன்.”

     “சே! வேணாம்... அதைக் கேட்டு வீணா உன் மனசு தான் சங்கடப்படும். நான் தாங்கிப்பேன். ‘ஆமாம் அப்படித்தான்! உங்களுக்கு என்னடி வந்திச்சு?’ன்னு எதிர்த்துக் கேட்கக்கூடத் துணிஞ்சிருவேன். நீ பாவம் இதைக் கேட்டா அப்படியே இடிஞ்சு போயிருவே!”

     “அப்பிடி என்னதான் சொல்றாங்கடி? சொல்லேன், அதையும் நான் கேட்டுத் தெரிஞ்சுக்கிறேன்.”

     “நாம ரெண்டு பேரும் லெஸ்பியன்ஸாம்.”

     “புரியலியே...? அப்பிடீன்னா..."

     உண்மையிலேயே சுலபாவுக்கு லெஸ்பியன்ஸ் என்றால் என்னவென்றே தெரிந்திருக்கவில்லை. கோகிலாவுக்கு இதை நம்பவே முடியவில்லை. தன்னளவு பாலியல் மனத்தத்துவ நூல்களைச் சுலபா படித்திருக்க வாய்ப்பில்லை என்றாலும் இப்படிச் சில முக்கியமான வார்த்தைகள் கூடவா தெரியாமல் இருக்கமுடியும்! என வியந்தாள். நம்பக் கூட முடியாமல் இருந்தது. கோகிலா அதைச் சொல்லிய விதத்தில் சுலபாவின் ஆவல் கிளர்ந்து விட்டிருந்தது. அது என்ன வென்று தெரிந்து கொண்டுதான் ஆக வேண்டும் என்று துடித்தாள் அவள்.

     “உனக்குப் புரியலேன்னா அதை மறந்துடு சுலபா... வொர்ரீ பண்ணிக்காதே. நேரே பார்க்கறப்பச் சொல்றேன். ஃபோனில் வேண்டாம்.”

     “சஸ்பென்ஸ் எல்லாம் வேணாம். இப்பவே சொல்லிடு கோகிலா.”’

     கோகிலா கலகலவென்று ஃபோனிலேயே இரைந்து சிரித்தாள்.

     “என்னடி நான் கேட்கிறேன். நீ பாட்டுக்குச் சிரிக்கிறே?”

     “பின்னே... சிரிக்காமே வேற என்ன பண்ணுவாங்க... இதைப் போயி ஃபோனிலே விளக்குன்னா சிரிப்புத்தான் வரும்.”

     “நிமிஷத்துக்கு நிமிஷம் சஸ்பென்ஸையும் அதிகமாக்கி விஷயத்தையும் என்னன்னு சொல்லாமக் கழுத்தை அறுக்கிறத்துக்குப் பதிலா நீ இதைப் பத்தி எங்கிட்டப் பிரஸ்தாபிச்சே இருக்க வேணாம்டி கோகிலா.”

     “இது ‘ஏ’ விஷயம். அடல்ட்ஸ் ஒன்லி. ஃபோன்ல சொல்லமுடியாது. நேரே பார்த்தால் கொஞ்சம் டெமான்ஸ்ரேட் பண்ணிக் கூட விளக்கிட முடியும்.”

     இப்போது சுலபாவுக்கு ஏதோ கொஞ்சம் புரிந்த மாதிரியும் இருந்தது. புரியவும் இல்லை. செக்ஸ் விஷயம் என்று மட்டும் விளங்கியது.

     “பொல்லாதவடி நீ! ஆரம்பிச்சு விட்டுடுவே! முழுக்கச் சொல்லாமல் இப்படித்தான் சித்திரவதை பண்ணுவே. இது உன் வழக்கமாவே போச்சு! சீக்கிரமா நீயே நேரில் வந்து சொல்லப்பாரு” என்று கூறி டெலிஃபோனை வைத்தாள் சுலபா.

---

---

---

---